daar zijn we weer...

Hallo beste mensen,

Bedankt maar weer voor de reacties! We hebben even op rv-campings gebivakkeerd met minder luxe en dus ook geen mogelijkheden tot internetten. Vandaar nu pas een nieuw verhaal…

We hebben er weer een paar enerverende dagen op zitten hier in de USA maar zoals gewoonlijk is er in Nederland natuurlijk ook het een en ander gebeurt…en dat roept bij ons een aantal logische vragen op:

- Is Feyenoord nou echt zo slecht of Ajax zo goed…?
- Heeft Foreholte 3 soms een NOG corruptere vlagger gevonden waardoor ze nu veel punten pakken?
- Toegeven zullen jullie het niet, maar gezien de resultaten bestaat hier het vermoeden dat RvG node wordt gemist, Foreholte 5…?

Hoe het ook zij, zoals gezegd een aantal enerverende dagen en hiervan het nu volgende verslag:
Op 15 oktober zijn we richting Bryce Canyon vertrokken, na een bitterkoude nacht: iedereen stond op met stramme spieren…
Het terrein waar we doorheen rijden wordt gedomineerd door rode rotsen (Red Canyon). Een smalle tunnel zorgde nog voor een vertraging van 10 minuten doordat er maar eenzijdig verkeer door de tunnel heen kan. Amerikanen zorgen blijkbaar voor een soort ‘melkert-banen’ aangezien er bij alle wegwerkzaamheden mensen aan beide zijden staan die het verkeer regelen. Wij in Nederland zouden kiezen voor wegbewijzering danwel verkeerslichten, maar goed..’have it your way!’.
Het rijden van zo’n camperbus lijkt trouwens in beginsel een hele onderneming maar valt in de werkelijkheid reuze mee. Het stuur is wat aan de lichte kant, waardoor je koerswijzigingen niet echt aanvoelt maar voor de rest rijdt ie lekker. Tijdens onze rit richting Bryce verschillende ‘scenic views’ bekeken, waaronder Checkerboard Mesa, een grote rots gelijkend een schaakbord vanwege diens vlakken-vormige structuur. Rond 14.00 uur zijn we aangekomen bij RV Park Ruby’s Inn, een van de betere en nettere parken tot nu toe. Dichtbij is een klein dorpje opgezet in country style, en hebben we wat prularia aangeschaft…
Helaas, Marcel en Lonneke, geen pizza bij Ruby gehaald. Ma kan veel lekkerder koken!!!

De volgende dag eerst het Visitor Centre van Bryce bezocht, deze keer niet echt iets bijzonders maar toch wel weer een paar tips rijker gingen we op weg naar Sunrise Point. Iets te laat (12.00 uur) want zonsopgang komt daar meestal al rond 07.30 uur. Hoe erosie en mineralen rotsen zo kunnen uitslijpen en kleuren is ongelofelijk. Daarna gingen we naar nog een paar plekken waarbij telkens de roze-rode-witte hoodoo’s (‘rotsspiezen’) letterlijk uit de grond staken.
Op 17-10-2006 zijn we richting Capitol Reef National Park vertrokken alwaar de scenic route dicht bleek te zijn wegens gevaar voor water- en modderstromen. Terug naar het begin van Capitol Reef gereden om te overnachten bij South Lakes RV Park. De plaatselijke tante beveelde ons met zoveel enthousiasme ‘Home Made Muffins’ aan dat we er voor de volgende ochtend maar 8 hebben besteld. Even in Amerikaanse style ontbeten, maar doe ons de volgende keer maar weer gewoon een broodje kaas.

Op 18-10-2006 hebben we onze route vervolgd richting Arches National Park via highway 24, 70 en 191 naar Moab en vlak voor dat plaatsje hebben de bekende Colorado River voor de eerste keer overgestoken. Arches NP heeft een aantal mooie ‘balancing rocks’, van die rotsen waarvan je je afvraagt of die niet bij een vlaagje wind omvallen. De dag erna werkelijk een behoorlijk stuk gereden. Eigenlijk wilden we in Monument Valley ovenachten, maar besloten toch in een keer door te rijden naar Page na een kleine 280 miles. Een respectabel aantal, maar wist ik veel dat dit bij lange na niet ons record zou worden. Vandaar ook dat we 20 oktober maar een rustige dag hebben gehouden want iedereen moest toch wel een beetje bijkomen. Op die dag nog wel de Glen Canyon dam bezocht inclusief rondleiding, alhoewel bij de ingang Ma bijna niet door de bewaking kwam. Bewaking die behoorlijk streng was, we kunnen wel raden sinds wanneer. Indrukwekkend brokkie beton kan ik je trouwens zeggen. Deze dam is in totaal verantwoordelijk voor de dagelijkse elektriciteitsvoorziening van zo’n 1,5 miljoen mensen verdeeld over 6 staten!!!!
Na afloop nog even de plaatselijke Wall Mart leeggeroofd en pitten maar! (goeie tip, Michiel!! En sorry voor Feyenoord met de hartelijke groeten…)

Op 21 oktober zijn we via highways 89 en 64 naar Grand Canyon gegaan met onder andere bezoeken aan ‘the watchtower’ en nog wat andere scenic view-plaatsen op onze weg naar de camping, die iets ten zuiden van de Grand Canyon is gelegen. De dag erna langs het gehele zuidelijke gedeelte van de Grand Canyon via verschillende shuttle bussen views bezocht en de grand canyon is niet alleen mooi maar ook mysterieus en als je aan de rand staat besef je waarom dit park tot een van de 9 wereldwonderen behoort.
Toch in alle eerlijkheid was het minder speciaal als gedacht, misschien door al het eerdere moois dat we gezien hebben…

Op 23 oktober hebben we ons record gevestigd met een niet mis te verstane 384 miles op 1 dag. We dachten ergens ten zuiden van Blythe wel een RV-park te vinden maar uiteindelijk kwamen we er bij Brawley pas een bij toeval tegen! Over het algemeen kunnen we zeggen dat de hele stukken die we rijden redelijk meevallen, mede dankzij de toch steeds weer veranderende natuur om je heen en de redelijke luxe in de camper zelf.
Vandaag (24e) in San Diego beland en wederom een Wall Mart bezocht, hadden we die dingen in NL ook maar…

Een paar cijfers:
Weer: van ruim onder 0 graden celsius (Tioga Pass en menig ander hooggebergte) via een lekkere 20 a 25 graden (o.a. nu in San Diego) tot boven 30 graden celsius in Death Valley.
Gereden miles sinds start: 2179 miles (24 oktober) ofwel 3506 km.
We hebben zowel op ruim 9100 feet gezeten alswel ruim onder zeeniveau in Death Valley.

Zie de foto’s voor het beeldmateriaal bij bovenstaand verhaal.
Voor zover onze info…Tot later!!!!

Groeten,

Familie van Gee